Reisverslag 5
Door: Henk en Wilma
Blijf op de hoogte en volg Henk en Wilma
23 Mei 2013 | Portugal, Vila Viçosa
Reisverslag 5
…… Zoals ik al schreef in het vorige verslag stonden we wel op een heel bijzondere camping in Moncarapacho (Bonanza en Pipo de Clowns stijl). Hier liepen ook nog de nodige dieren, al dan niet vrij of aangelijnd. Henk werd wakker van een vreemd geluid en wat gestommel. Hij opende zijn gordijn en keek oog in oog met een dromedaris … beide schrokken en de dromedaris maakte wel een heel vreemd geluid. …. “Wilma, Wilma …. kijk nou dan” zei Henk. De dromedaris die dus de vorige dag keurig aangelijnd stond was losgebroken en had inmiddels de hele camping al rondgelopen.... , dit was niet moeilijk te ontdekken want hij had namelijk een behoorlijk spoor achtergelaten :). De dromedaris vond onze vuilniszak ook wel interessant en was niet onder de indruk van onze wegjaag-geluiden …
Henk moest toch zijn bed uit … “wat is zo’n beest groot zeg ..” Hup … weg … move … :). Het beest was nog steeds niet onder de indruk. Inmiddels waren er al meer campinggasten wakker geworden. Gelukkig had de dromedaris de lange ketting nog om zijn nek. Daar liep Henk, op de vroege morgen met de dromedaris over de camping. We hebben met z’n allen vreselijk gelachen.
Tijd om weer verder te gaan. Tijdens de voorbereidingen van deze vakantie had ik een camping in Marcos da Serra ontdekt. Namelijk camping Quinta de Odelouca. (www.quintaodelouca.com)
Dit is een kleine (o.a. SVR) camping (Nederlandse eigenaar) in de groene en ongerepte heuvels van de Algarve. De routebeschrijving gaf aan dat we, ivm de lengte van de camper, links om de berg moesten rijden over een onverhard pad.
Dan is 4 kilometer dan toch nog erg ver, zeker als je niet weet wat je te wachten staat en het pad behoorlijk smal is. In onze achteruitkijk spiegel zagen we dat we een grote rode stofwolk achter ons lieten. Eenmaal op de camping was onze witte camper veranderd in een rode camper; wat een stof …
Maar wat we toen zagen was wel heel mooi.
De camping ligt in een grote vallei met een uitzicht op een prachtig heuvellandschap en aan een stuwmeer. Vanwege het nogal natte voorjaar was de bloemenpracht geweldig. Veel wilde bloemen en allerlei kleuren en kruiden, waaronder orchideeën en tijm. Vanwege het gunstige klimaat ook hier weer veel vogels die op hun trek hier hun nesten maken. Einde van de middag laat de herder zijn schapen en geiten grazen aan het aangrenzende stuk grond van de camping.
We hebben hier met veel plezier een aantal dagen gestaan. De rust, het zoemen van de bijen. De bijen waren vorige jaar ook heel ijverig geweest; heerlijke honing gekocht. We moesten natuurlijk ook weer hetzelfde stoffige pad terugrijden. Och, dan valt het allemaal best mee …
Natuurlijk ook nog de nodige inkopen doen en kijk … zelfs hier kun je je auto wassen. De camper glimt weer aan alle kanten en de rode stof is eraf.
Omdat we Evora wilden gaan bezoeken werd ons geadviseerd niet de camping in Evora zelf te nemen maar 30 km. verderop in Evoramonte. Ook hier wederom een SVR camping (Alentejo) van een Nederlandse eigenaar. Een prima camping alleen een beetje jammer dat het aan een relatief drukke weg lag.
Het weer begint wat te veranderen, meer bewolking, veel wind en ’s nachts behoorlijk wat regen.
15 mei, onze trouwdag … Vroeg opstaan ivm bezoek aan Evora. Ook nu regende het nog een beetje. Gelukkig was de bushalte dichtbij. 4 x per dag (2 x vroeg in de ochtend en 2 x laat in de middag) rijdt de locale bus naar Evora en weer terug. Eenmaal in Evora stopte het met zachtjes regenen … het viel met bakken uit de lucht. Snel een paraplu gekocht …. Maar we blijven toeristen … in korte broek en open schoenen … fototoestel en plattegrond bij de hand. Haha ...
De oude stad Evora staat sinds 1986 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Evora heeft een ommuurd centrum met witte huisjes in smalle steegjes. Als je dan omhoog kijkt zie je vogelkooitjes tegen de muren en bloempotten gevuld met kleurige bloemen. We hebben verschillende dingen bezocht en bekeken. Helaas bleef het regenen en hebben we onze route maar ingekort. In een klein Portugees restaurantje nog wat gegeten en we hebben er uiteindelijk voor gekozen om met een taxi terug te gaan naar de camping.
De volgende dag zijn we naar Rosário gereden. Ook hier weer een mooi glooiend landschap voorzien van olijfbomen, kurk-en steeneiken.
De steeneik is forser dat de kurkeik en wordt door de lokale Portugese bevolking als brandstof gebruikt. De kurkeik wordt eens in de 9 a 10 jaar ontschorst. Van de dikke kurkschors wordt op commerciële basis kurk gewonnen.
Camping Rosario (www.campingrosario.com) is ook een kleine camping van een Nederlandse eigenaar. Camping biedt plaats voor 50 personen (ongeveer 25 plaatsen) en allen met zicht op het aangrenzende stuwmeer.
Ook hier op de camping weer veel verschillende bomen, wilde bloemen en vogels.
Ernst (de eigenaar) kookt 3 x per week een heerlijke 3 gangen maaltijd waar je aan deel kunt nemen. Je zit dan met maximaal 10 personen aan een lange tafel, voorzien van een maaltijd, een wijntje en de Fadomuziek op de achtergrond.
Rosario is maar een klein Portugees dorp en ligt 3 kilometer ten noorden van de camping. Behalve woonhuizen is er ook nog één bedrijfje, heel bijzonder.
Via een zeer smalle deur loop je de (overvolle, doch netjes gesorteerde) bromfietsenwerkplaats binnen waar het zo donker is dat je de ogen even de tijd (en vooral ook de kost) moet geven om de omgeving op te nemen. Vervolgens loop je door de werkplaats naar achteren en daar tref je een kapsalon aan en de volgende deur is een café. Deze eigenaar verzorgt alles, o ja nog vergeten te vertellen dat hij ook schoenmaker is … Geweldig. We hebben hier gezellig een kopje koffie gedronken en met handen en voeten gesproken met de alleskunner … :)
Op maandag verzorgt de campingeigenaar een excursie naar de Marmergroeve.
In dit gebied wordt veel marmer gedolven. In Pardais hebben we een bezoek gebracht aan de diepste marmergroeve van Portugal (meer dan 140 meter diep). We hebben hier uitleg gekregen over het winningsproces en hebben we gezien hoe de blokken marmer van 15.000 tot 20.000 kilo gedolven worden. Vervolgens het zaag en polijstproces bekeken tot een kant en klare vloer- of wandplaat. Pardais is de enige plaats ter wereld waar o.a. roze marmer wordt gedolven. Was heel interessant.
Omdat de omgeving glooiend/heuvelachtig is kunnen we hier niet tot nauwelijks fietsen. Dit is erg jammer. Fijn dat er dan mensen zijn (Renske en Kok, nogmaals bedankt) die aanbieden om met hen mee te rijden. We hebben o.a. een (pottenbakkers) markt bezocht. Ook tijdens de rit er naar toe zie je weer hoe mooi het landschap is. Hoewel het weer deze week wisselend was, hebben we op deze camping een fijne tijd gehad.
22 mei tijd om weer te vertrekken richting Spanje en wel naar Caceres.
Dit is maar een ritje van 150 kilometer. Eerst maar weer eens de koelkast aangevuld en op naar Spanje. Eenmaal op de camping aangekomen in Caceres werden we er niet vrolijk van. Ontvangst op de receptie viel al erg tegen en de camping was ingedeeld in kleine vakjes. We kregen een sleutel mee voorzien van een nummer enne …. Met andere woorden … ga daar maar staan en verder niet zeuren. We stonden aan een drukke weg en naast een voetbalstadion…. Ook hier werden wij niet vrolijk van … in tegendeel: “wat doen wij hier”
Overleg …. Het is nu 22 mei en we hoeven pas 9 juni in Avignon te zijn …., het weer in Noord Spanje en Noord Portugal is niet goed. Bewolkt en lage temperaturen… geen optie dus, of …..zullen we weer terugrijden naar Rosario, kijken of we in de buurt een auto kunnen huren en zo de omgeving nog gaan verkennen … Op het internet werd ik niet wegwijs wat de mogelijkheden waren. Uiteindelijk Ernst (eigenaar van de camping) een sms gestuurd met de vraag of hij weet waar we een auto kunnen huren. Al snel kregen we bericht terug: “draai de camper maar om en je mag gedurende het verblijf gebruikmaken van mijn auto.” Dit is toch geweldig.
De volgende morgen zijn we omgedraaid en weer naar camping Rosario gereden. De overige campinggasten waren inmiddels al door Ernst op de hoogte gebracht … grote hilariteit natuurlijk .. Maar wel een goede keuze …
En nu zit ik heerlijk onder de luifel, in de schaduw te genieten van al dit moois. De kip loopt om onze camper heen te scharrelen en op zoek naar iets lekkers, Bram de hond die je zo af en toe een bezoekje komt brengen en vraagt om een aai. Henk zit lekker te vissen en vanavond eten we gezellig mee aan de lange tafel met de andere campinggasten …
Wat hebben we het toch goed …. !!!!
…… Zoals ik al schreef in het vorige verslag stonden we wel op een heel bijzondere camping in Moncarapacho (Bonanza en Pipo de Clowns stijl). Hier liepen ook nog de nodige dieren, al dan niet vrij of aangelijnd. Henk werd wakker van een vreemd geluid en wat gestommel. Hij opende zijn gordijn en keek oog in oog met een dromedaris … beide schrokken en de dromedaris maakte wel een heel vreemd geluid. …. “Wilma, Wilma …. kijk nou dan” zei Henk. De dromedaris die dus de vorige dag keurig aangelijnd stond was losgebroken en had inmiddels de hele camping al rondgelopen.... , dit was niet moeilijk te ontdekken want hij had namelijk een behoorlijk spoor achtergelaten :). De dromedaris vond onze vuilniszak ook wel interessant en was niet onder de indruk van onze wegjaag-geluiden …
Henk moest toch zijn bed uit … “wat is zo’n beest groot zeg ..” Hup … weg … move … :). Het beest was nog steeds niet onder de indruk. Inmiddels waren er al meer campinggasten wakker geworden. Gelukkig had de dromedaris de lange ketting nog om zijn nek. Daar liep Henk, op de vroege morgen met de dromedaris over de camping. We hebben met z’n allen vreselijk gelachen.
Tijd om weer verder te gaan. Tijdens de voorbereidingen van deze vakantie had ik een camping in Marcos da Serra ontdekt. Namelijk camping Quinta de Odelouca. (www.quintaodelouca.com)
Dit is een kleine (o.a. SVR) camping (Nederlandse eigenaar) in de groene en ongerepte heuvels van de Algarve. De routebeschrijving gaf aan dat we, ivm de lengte van de camper, links om de berg moesten rijden over een onverhard pad.
Dan is 4 kilometer dan toch nog erg ver, zeker als je niet weet wat je te wachten staat en het pad behoorlijk smal is. In onze achteruitkijk spiegel zagen we dat we een grote rode stofwolk achter ons lieten. Eenmaal op de camping was onze witte camper veranderd in een rode camper; wat een stof …
Maar wat we toen zagen was wel heel mooi.
De camping ligt in een grote vallei met een uitzicht op een prachtig heuvellandschap en aan een stuwmeer. Vanwege het nogal natte voorjaar was de bloemenpracht geweldig. Veel wilde bloemen en allerlei kleuren en kruiden, waaronder orchideeën en tijm. Vanwege het gunstige klimaat ook hier weer veel vogels die op hun trek hier hun nesten maken. Einde van de middag laat de herder zijn schapen en geiten grazen aan het aangrenzende stuk grond van de camping.
We hebben hier met veel plezier een aantal dagen gestaan. De rust, het zoemen van de bijen. De bijen waren vorige jaar ook heel ijverig geweest; heerlijke honing gekocht. We moesten natuurlijk ook weer hetzelfde stoffige pad terugrijden. Och, dan valt het allemaal best mee …
Natuurlijk ook nog de nodige inkopen doen en kijk … zelfs hier kun je je auto wassen. De camper glimt weer aan alle kanten en de rode stof is eraf.
Omdat we Evora wilden gaan bezoeken werd ons geadviseerd niet de camping in Evora zelf te nemen maar 30 km. verderop in Evoramonte. Ook hier wederom een SVR camping (Alentejo) van een Nederlandse eigenaar. Een prima camping alleen een beetje jammer dat het aan een relatief drukke weg lag.
Het weer begint wat te veranderen, meer bewolking, veel wind en ’s nachts behoorlijk wat regen.
15 mei, onze trouwdag … Vroeg opstaan ivm bezoek aan Evora. Ook nu regende het nog een beetje. Gelukkig was de bushalte dichtbij. 4 x per dag (2 x vroeg in de ochtend en 2 x laat in de middag) rijdt de locale bus naar Evora en weer terug. Eenmaal in Evora stopte het met zachtjes regenen … het viel met bakken uit de lucht. Snel een paraplu gekocht …. Maar we blijven toeristen … in korte broek en open schoenen … fototoestel en plattegrond bij de hand. Haha ...
De oude stad Evora staat sinds 1986 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Evora heeft een ommuurd centrum met witte huisjes in smalle steegjes. Als je dan omhoog kijkt zie je vogelkooitjes tegen de muren en bloempotten gevuld met kleurige bloemen. We hebben verschillende dingen bezocht en bekeken. Helaas bleef het regenen en hebben we onze route maar ingekort. In een klein Portugees restaurantje nog wat gegeten en we hebben er uiteindelijk voor gekozen om met een taxi terug te gaan naar de camping.
De volgende dag zijn we naar Rosário gereden. Ook hier weer een mooi glooiend landschap voorzien van olijfbomen, kurk-en steeneiken.
De steeneik is forser dat de kurkeik en wordt door de lokale Portugese bevolking als brandstof gebruikt. De kurkeik wordt eens in de 9 a 10 jaar ontschorst. Van de dikke kurkschors wordt op commerciële basis kurk gewonnen.
Camping Rosario (www.campingrosario.com) is ook een kleine camping van een Nederlandse eigenaar. Camping biedt plaats voor 50 personen (ongeveer 25 plaatsen) en allen met zicht op het aangrenzende stuwmeer.
Ook hier op de camping weer veel verschillende bomen, wilde bloemen en vogels.
Ernst (de eigenaar) kookt 3 x per week een heerlijke 3 gangen maaltijd waar je aan deel kunt nemen. Je zit dan met maximaal 10 personen aan een lange tafel, voorzien van een maaltijd, een wijntje en de Fadomuziek op de achtergrond.
Rosario is maar een klein Portugees dorp en ligt 3 kilometer ten noorden van de camping. Behalve woonhuizen is er ook nog één bedrijfje, heel bijzonder.
Via een zeer smalle deur loop je de (overvolle, doch netjes gesorteerde) bromfietsenwerkplaats binnen waar het zo donker is dat je de ogen even de tijd (en vooral ook de kost) moet geven om de omgeving op te nemen. Vervolgens loop je door de werkplaats naar achteren en daar tref je een kapsalon aan en de volgende deur is een café. Deze eigenaar verzorgt alles, o ja nog vergeten te vertellen dat hij ook schoenmaker is … Geweldig. We hebben hier gezellig een kopje koffie gedronken en met handen en voeten gesproken met de alleskunner … :)
Op maandag verzorgt de campingeigenaar een excursie naar de Marmergroeve.
In dit gebied wordt veel marmer gedolven. In Pardais hebben we een bezoek gebracht aan de diepste marmergroeve van Portugal (meer dan 140 meter diep). We hebben hier uitleg gekregen over het winningsproces en hebben we gezien hoe de blokken marmer van 15.000 tot 20.000 kilo gedolven worden. Vervolgens het zaag en polijstproces bekeken tot een kant en klare vloer- of wandplaat. Pardais is de enige plaats ter wereld waar o.a. roze marmer wordt gedolven. Was heel interessant.
Omdat de omgeving glooiend/heuvelachtig is kunnen we hier niet tot nauwelijks fietsen. Dit is erg jammer. Fijn dat er dan mensen zijn (Renske en Kok, nogmaals bedankt) die aanbieden om met hen mee te rijden. We hebben o.a. een (pottenbakkers) markt bezocht. Ook tijdens de rit er naar toe zie je weer hoe mooi het landschap is. Hoewel het weer deze week wisselend was, hebben we op deze camping een fijne tijd gehad.
22 mei tijd om weer te vertrekken richting Spanje en wel naar Caceres.
Dit is maar een ritje van 150 kilometer. Eerst maar weer eens de koelkast aangevuld en op naar Spanje. Eenmaal op de camping aangekomen in Caceres werden we er niet vrolijk van. Ontvangst op de receptie viel al erg tegen en de camping was ingedeeld in kleine vakjes. We kregen een sleutel mee voorzien van een nummer enne …. Met andere woorden … ga daar maar staan en verder niet zeuren. We stonden aan een drukke weg en naast een voetbalstadion…. Ook hier werden wij niet vrolijk van … in tegendeel: “wat doen wij hier”
Overleg …. Het is nu 22 mei en we hoeven pas 9 juni in Avignon te zijn …., het weer in Noord Spanje en Noord Portugal is niet goed. Bewolkt en lage temperaturen… geen optie dus, of …..zullen we weer terugrijden naar Rosario, kijken of we in de buurt een auto kunnen huren en zo de omgeving nog gaan verkennen … Op het internet werd ik niet wegwijs wat de mogelijkheden waren. Uiteindelijk Ernst (eigenaar van de camping) een sms gestuurd met de vraag of hij weet waar we een auto kunnen huren. Al snel kregen we bericht terug: “draai de camper maar om en je mag gedurende het verblijf gebruikmaken van mijn auto.” Dit is toch geweldig.
De volgende morgen zijn we omgedraaid en weer naar camping Rosario gereden. De overige campinggasten waren inmiddels al door Ernst op de hoogte gebracht … grote hilariteit natuurlijk .. Maar wel een goede keuze …
En nu zit ik heerlijk onder de luifel, in de schaduw te genieten van al dit moois. De kip loopt om onze camper heen te scharrelen en op zoek naar iets lekkers, Bram de hond die je zo af en toe een bezoekje komt brengen en vraagt om een aai. Henk zit lekker te vissen en vanavond eten we gezellig mee aan de lange tafel met de andere campinggasten …
Wat hebben we het toch goed …. !!!!
-
23 Mei 2013 - 16:19
Herman En Hennie:
Hallo bofkonten,
Wat een mooi verhaal weer, de foto van Henk met dromedaris mag je wel inlijsten dat komt denk ik nooit meer voor.
Als jullie mooi weer willen zul je in Portugal moeten blijven, hoe verder naar het noorden hoe slechter en kouder het weer. Vandaag is het hier wel 7 graden en de hele dag regen en hagel.
Denk maar eens na over een onderkomen in Portugal.
Alles hier verder goed, tot de volgende keer maar weer.
Lieve groetjes en een dikke knuf van ons. -
23 Mei 2013 - 17:00
NOTS:
GEWELDIG!! Ik zat natuurlijk al met smart te wachten op de foto van Henk met de dromedaris.... Hij kijkt ook zo charmant!! De dromedaris trouwens ook... ;-) Haha!
Maar wat een heerlijk verslag weer en fijn dat jullie onderweg net zulke bijzondere mensen tegenkomen! Blijf genieten en blijf vooral schrijven! Ik bivakkeer bij de laptop voor het volgende verslag.....
Knuffel Nijos -
23 Mei 2013 - 17:06
Els Lagerweij:
Mooie omgeving. Evora is ons heel bekend. wij zijn daar vorig jaar geweest; gelukkig met mooi weer, maar ja jullie hebben het daar nu veel beter dan wij hier, het is vandaag nog geen 10 graden brbrbrb -
23 Mei 2013 - 19:13
Alle En Dinie:
Hoi Henk en Wilma,
Wat een heerlijke reis, we worden er jaloers van. Een beetje weemoed ook wel want we zullen wel niet meer zo ver komen. Een dromedaris zijn wij nog nooit tegengekomen op de camping trouwens. Het weer is hier verschrikkelijk, even geleden was het hier helemaal wit van de hagel, maar goed dat jullie weer terugzijn gegaan naar Portugal. Sorry dat we niet zo vaak gereageerd hebben, maar er is hier namelijk van alles gebeurd, nare dingen maar ook veel nieuws. Als jullie weer richting Frankrijk gaan hoop ik dat het weer beter wordt. We kijken weer uit naar jullie volgende bericht en heel veel mooi weer toegewenst.
Heel veel liefs van Alle en Dinie -
23 Mei 2013 - 23:06
Truus En Henk:
Hallo luitjes,
Wat genieten we van jullie verhalen en nog meer van de mooie foto s, vooral
de foto waar Henk de dromedaris uitlaat of is het andersom?
Geniet van het lekkere weer, het is hier bar en boos. Koud, regen en allerlei
andere ellende. We benijden jullie een beetje . Groetjes van ons en tot
Skypes of iets anders. Liefs H&T
-
24 Mei 2013 - 00:29
Ton V/d Wurff:
Hoi beiden,
als ik dit zo lees voel ik me helemaal tussen jullie beiden. Dit is mijn reisstijl. Als je je ergens thuis voelt moet je vooral "blijven". Dat kan niet altijd maar geeft wel de sfeer weer. Dat de andere gasten dan juichen als je terugkeert geeft zet ook een bepaalde toon.... althans... zo lees ik het.
Kortom, met plezier volg ik nog steeds jullie verrichtingen. Los van dit alles blijven jullie ook nog leren van de omgeving en alles wat daar bij hoort. Prima zaak.....
Geniet verder..... groetjes, Ton. -
24 Mei 2013 - 08:47
Leni En Dick:
Goede morgen Wilma en Henk,
Bedankt weer voor het leuke verhaal en volgens mij kunnen jullie ook wel een leuk boek schrijven of meedoen aan een tv programma op reis of zo iets. Dit is nou vrijheid en doen wat je wil doen. Jullie zijn zelf ook gezellig maar het is toch fijn dat er ook nog zoveel andere fijne en gastvrije mensen zijn die je mag tegenkomen op jullie reis. Geniet maar lekker verder en wij kijken uit naar het volgende rijsverslag.
Groetjes, Leni en Dick.
-
24 Mei 2013 - 09:13
Dorrie:
Heeey vakantiegangers,
Wat klinkt het allemaal geweldig,erg leuk om te lezen!
Hum Henk........staat je goed aan de wandel met z'n beest.....haha.
Geniet er samen van!
Groetjes Dorrie -
24 Mei 2013 - 20:12
Ine De Reus:
Hallootjes saam,
Wat een mooie foto met de dromedaris!!
Je kunt daar inderdaad zulke taferelen meemaken, alles is mogelijk daar, voor ons is het altijd een beetje thuiskomen daar !
Maar verder hele goede beslissingen, want de kou hier is ook niet alles, hebben de kachel nog aan.Heb 't er wel mee gehad!!
Dus daar blijven en genieten!!
Wij zetten de haard een tandje hoger en genieten van jullie warme verhalen.
Tot de volgende serie dikke knuf van ons.
-
25 Mei 2013 - 10:47
Diny Jansen:
Weer heerlijk genoten van jullie reisverslag en natuurlijk van de foto's. Wij hebben onze vakantie er alweer opzitten Cuba was een ervaring op zich. Terug in de tijd en bloedheet weer wat wel even wennen was. Na 3 weken Nederland zijn we het alweer vergeten. De verwarming weer aan. De bruiloft van Jeannette was een heerlijke dag met geen zon maar toch nog vele droge momenten en het bruidspaar heeft genoten. Dus wat wil je als ouders nog meer. Luitjes geniet ervan en tot een volgend verslag dan maar weer.
Groetjes Diny -
25 Mei 2013 - 17:56
Marielle En Ron:
Wederom een mooi reisverslag ! Ook mooi die ene foto ! Het zijn net echte maatjes. Liefdevol hobbelt de dromedaris,( mag ik em Wilfred noemen ?) achter Henk aan, met een blik van: "straks gaan we lekker samen zwemmen".....Wilma, je zult er nog jaloers op worden ! Hier in Nederland heb ik mijn winterschoenen weer aangetrokken, en gister kwam ik bij het pontje van Lexkes-veer nog een fietser tegen met handschoenen aan en een gebreide muts op. Wilma en Henk, nog een plezierige voortzetting !
Groetjes van Marielle en Ron.
P.S Henk: Robert Gesink is ziek, doet niet meer mee in de Giro. Wilma, wil je dit even doorgeven aan Henk, want hij zal een baantje aan het trekken zijn met Wilfred. -
06 Juni 2013 - 13:11
Wout En Woutje:
Verslag wel laat gelezen maar er zeker weer van genoten.
En als je kunt zeggen "wat hebben we het toch goed" dan is dat een teken dat jullie er ook zeker echt van genieten.
Ga zo door.
Lieve groet, Wout en Woutje -
09 Juni 2013 - 09:57
Vincent & Petra:
Hallo Henk & Wilma,
wat een leuk reisverslag, erg van genoten.
We zagen al voor ons dat Henk met de dromedaris liep, de foto bevestigde het, lachen.
Wat een plaatje de camper tussen al die bloemen, super.
Jullie hebben hopelijk toch een andere brug/weg genomen, dan die op de foto staat!
Het is te lezen en te zien hoe jullie genieten.
Blijf daar mee doorgaan.
Wij blijven hier genieten van jullie reisverslagen en de foto's.
Tot horens/ziens.
Groetjes,
Vincent & Petra -
09 Juni 2013 - 13:34
Hans:
Hallo Globetrotters,
Blij te zien en te lezen dat het jullie bijzonder goed gaat.
Als ik het goed begrijp dan zijn jullie alweer in Frankrijk op het moment dat ik dit schrijf.
Blijf er lekker van genieten en adem de vrijheid en de humor met volle teugen.
Intussen lijkt het hier dan ook een beetje zomers te worden.
Dat in combinatie met het uitzonderlijk hoge water maakt ons landje toch ook aantrekkelijk.
Wij vertrekken donderdag naar Terschelling om ons weer te buiten te gaan aan de geneugten van Oerol.
Groetjes en veel geluk.
Hans. -
25 Juni 2013 - 22:20
Theo En Sjany:
Hallo Henk en Wilma,
mijn 2e reactie op jullie leuke reisverslagen begin ik met de mededeling dat er op dit moment drie van de vier nicotine vrienden aan het reizen zijn cq vakantie vieren op 3 continenten in de wereld nl.Australië, Amerika en Europa en wij er net een tripje van 10 dagen op een SVR- camping in Aalten erop hebben zitten.
Het kan raar lopen met die vutters (sorry Wilma, geldt niet voor jou!!!) .
Jammer dat het weer in Portugal jullie parten heeft gespeeld maar dat het er mooi is werd ons duidelijk toen we lazen dat je in het plaatsje Evora was geweest. De plaats die onze zoon Niels samen met z'n vriendin Willemijn bezochten om er een vriendin van haar op te zoeken afgelopen jaar tijdens onze wintervakantie in Monte-Gordo. Het kleine dorpje Rosario hadden hun ook bezocht.
Verder vond ik het sprookje van de dromedaris en un Hollander erg leuk, al dacht ik toen ik de foto zag dat het truckage moet zijn geweest. Kom hier nog op terug als jullie weer in Doetinchem zitten.
groeten en tot de volgende sessie, Theetje en Sjaantje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
